در حدود 95% از تابش های فرابنفش نور خورشید که به سطح زمین می رسد از UVA و درصد کمی از UVB تشکیل شده است. نور خورشید همچنین متشکل از UVC و نور آبی نیز می باشد. لایه اوزون، تمام تابش‌های UVC و قسمت عمده‌ای از UVB را جذب می‌کند. اشعه UVB تا بخش های فوقانی درم پیشرفت نموده و تابش‌های UVA که دارای طول موج بلند تری هستند، تا اعماق لایه درم نفوذ می کنند. امروزه با توجه به تحقیقات جدید دانشمندان علاوه بر تابش های فرابنفش نور خورشید که قبلا به آن اشاره شد (UVA و UVB) که سبب ایجاد آسیب های گسترده در پوست می‌شود، نور آبی نیز می‌تواند به چشم‌ها و پوست آسیب برساند. نور آبی که به نوعی نور مرئی با انرژی بالا ا(High Energy Visible Light) اطلاق می گردد، از خورشید و نمایشگرهای الکترونیکی ساطع می‌شود و می‌تواند همانند اشعه UVA و UVB سبب ایجاد اختلال و آسیب به پوست و در نهایت افزایش سرعت پیری پوست گردد. از آسیب ها و عوارض پوستی ناشی از تابش‌های فرابنفش نور خورشید می توان به بیماری های حساس به نور آفتاب از جمله اریتم، قرمزی، التهاب، ایجاد لک‌های پوستی و ضخیم شدن لایه شاخی پوست اشاره نمود. پیری پوست ناشی از آفتاب و ایجاد سرطان های پوستی نیز از عوارض مزمن آن می‌باشد.
قرار گرفتن در معرض تابش نور خورشید همراه با افزایش سن روند پیدایش چین و چروک‌های سطحی و عمیق را سرعت بخشیده و علاوه بر کاهش الاستیسیته و استحکام پوست سبب ایجاد ظاهری نامناسب در افراد می گردد. از این رو استفاده از فرآورده‌های ضد آفتاب با قدرت حفاظتی بالا به همراه عینک و کلاه لبه‌دار جهت جلوگیری از عوارض پوستی ناشی از نور خورشید، در بهبود ظاهر و کمک به حفظ ساختار طبیعی پوست ضروری می‌باشد.