آثار فارماکولوژیک و مکانیسم اثر:
زیره سیاه: زیره یکی از گیاهان قدیمی است که از سالیان دور در ملل مختلف مصرف دارویی داشته است. در اکثر منابع علمی معتبر از زیره به عنوان گیاه مؤثر در درمان چاقی نام برده شده است. در ترکیب زیره سیاه مقدار قابل ملاحظه‌ای مواد پروتئینی موجود است و حدود 5-4 درصد اسانس روغنی فرار دارد که در انواع مختلف آن با توجه به منطقه کشت، مقدار آن متفاوت است .عمده ترین ترکیبات تشکیل دهنده اسانس زیره سیاه عبارتند از پارا سمین، کومین آلدئید، گاما ترپن ، آلفاپینن . در مکاتب طب سنتی از جمله هند، از زیره سیاه در ترکیبات کاهش دهنده وزن استفاده شده و عقیده بر آن است که زیره دارای اثرات ترموژنیک می باشد؛ یعنی با افزایش سرعت سوخت و ساز در بدن موجب تجزیه مولکول های چربی (Lipolysis) می شود. همچنین تحقیقات جدید انجام شده نشان می دهد که دو ماده شیمیایی کارون و کارول در زیره، کار عضلات صاف دستگاه گوارش را تسهیل می کنند و برای درمان سوءهاضمه مفیدند.

زنیان: میوه های گیاه حاوی 2 تا 4 درصد اسانس می باشد. این گیاه اعمال ماهیچه ای موجود در معده را افزایش داده وباعث کنترل جذب کالری وکاهش جذب قند میگرددکه به صورت ازدیاد حجم ادرار و مدفوع نمایان است. به عبارتی از طریق دفع سریع غذا و غیر قابل دسترس کردن غذا برای جذب بدن به کاهش وزن کمک می کند.

مرزنگوش: سرشار از مونوترپنوئید و گلیکوزیدهای فنولیک است. دارای خواص تقویت کننده معده می باشد. این گیاه در درمان بیماری های معده و روده و همچنین یبوست کاربرد فراوان دارد. علاوه بر آن مطالعات زیادی فعالیت ضد قارچی، ضد باکتری و آنتی اکسیدانی اسانس گونه های این چنین گیاهی را نشان می دهد. منبع عالی فیبر است و صفرا و سموم سرطان زای موجود در روده ها را دفع می کند. مصرف منظم این گیاه باعث کاهش یافتن میزان کلسترول می شود.

سداب: این گیاه از دیرباز به عنوان تقویت کننده دستگاه گوارش و مشکلات معده به کار رفته است. فلاونوئیدها و کومارین ها در این گیاه سبب خاصیت تقویت کنندگی شده است. سداب ترشح صفرا را تحریک نموده و انگل های روده را دفع می کند. این گیاه در بهبود چربی خون بالا موثر است.

مقدار مصرف را پزشک تجویز می نماید. در صورتی که پزشک تجویزی ننماید از مقادیر زیر استفاده نمایید: 4 عدد قبل از نهار و 4 عدد قبل از شام.