آثار فارماکولوژیک و مکانیسم اثر:
کبد انسان دارای چندین عمل حیاتی مهم می باشد: متابولیسم، هضم و سم زدایی مواد زائد بدن. هر نوع ضایعه کبد موجب تغییراتی در سلولهای کبدی می شود و قدرت عمل کبد را تحت الشعاع قرار می دهد.

خارمریم: یکی از مهمترین گیاهان دارویی معروف به درمان اختلالات کبدی محسوب می شود. میوه این گیاه دارای ترکیبات فلاونو لینگان است که به عنوان سیلیمارین شناخته شده است. از میان ترکیبات اصلی سیلیمارین، سیلیبین و سیلیکریستین اثرات سودمندی را در درمان حفاظتی و حمایتی اختلالات هپاتیت، سیروز، یرقان، کبد چرب و مسمومیت های کبدی نشان داده اند. سیلیمارین یک ترکیب سم زدا و محافظت کننده کبد است که اثرات محافظت کنندگی کبدی خود را با مکانیسم های مختلفی از جمله اثرات آنتی اکسیدانی، ضد التهابی، ضد فیبروژنز و تاثیر بر روی مسیر های متابولیک داخل کبدی اعمال می کند. سیلیمارین با پراکسیداسیون چربی غشاهای سلولی تداخل کرده، نفوذپذیری غشاهای سلولی را تحت تاثیر قرار می دهد و با ممانعت از اتصال سموم به رسپتورهای سلول های کبدی، این سلول ها را نسبت به سموم کبدی غیر قابل نفوذ می نماید. سیلیمارین همچنین تشکیل لوکوترین ها را مهار می سازد و فعالیت آنزیم RNA پلی مراز را در هسته سلولی افزایش داده موجب تحریک سنتز پروتئین های ریبوزومال می شود که این عمل به نوبه خود قدرت نوسازی سلولی کبدی را افزایش می دهد. سیلیمارین در درمان هپاتیت حاد و مزمن ویروسی هر دو موثر است و باعث کاهش تولید تری گلیسیرید در کبد می شود. خار مریم از آسیب دیدگی کبد در اثر مواد شیمیایی خطرناک و الکل جلوگیری می کند.

کنگرفرنگی: تحقیقات و بررسی های جدید حاکی از آن است که ترکیبات این گیاه اثرات زیانبخش بعضی از مواد شیمیایی روی کبد را جبران نموده و ترشحات صفرا را افزایش می دهند. خاصیت آنتی اکسیدانی این عصاره مانع پراکسیداسیون چربی در کبد گردیده و از انباشته شدن چربی در سلول های کبدی جلوگیری بعمل می آورد. همچنین عصاره این گیاه ذخایر چربی کبد و سایر بافت ها را کاهش می دهد. از طرفی نیز با مهار غیر مستقیم آنزیم هیدروکسی متیل گلوتاریل – کوآنزیم –A – ردکتاز (که نقش اساسی در بیوسنتز کلسترول دارد) و افزایش تبدیل کلسترول به اسیدهای صفراوی در کبد ، باعث کاهش کلسترول می شود. در بررسی های کلینیکی که روی کارکرد کیسه صفرا انجام گرفته، نشان می دهد که عصاره کنگر فرنگی در درمان کم کاری اعمال کبدی و کیسه صفرا و همچنین عوارض ناشی از آن مانند احساس پر بودن معده، کاهش اشتها، تهوع و دردهای شکمی اثرات مفیدی دارد.

زردچوبه: مهمترین ترکیبات زردچوبه پیگمان‌های زرد رنگی از دسته کورکومینوزیدها است که این مواد به میزان 3 تا 5 درصد زردچوبه را تشکیل می‌دهند و شامل کورکومین و دزوکسی کورکومین هستند. زردچوبه دارای اثرات ضد سموم کبدی، ضد التهاب و درد، ضد اسید معده، ضد باکتری، ضد نفخ و مقوی معده است. زردچوبه سرشار از نیاسین، ویتامین B3، کلسیم، آهن، روی، مس، پتاسیم و منیزیم است و دارای ماده‌ای به نام کورکومین است که عامل ‌رنگ زردچوبه و آنتی اکسیدان قوی است که باعث سم‌زدایی در بدن می‌شود. کورکومین موجود در زردچوبه باعث کاهش چربی‌های بد خون می‌شود و ضد گرفتگی عروق است. مصرف زردچوبه از بیماری قلبی و عروقی پیشگیری می‌کند به دلیل اینکه زردچوبه از چسبندگی پلاکت‌ها جلوگیری می‌کند و مصرف آن موجب کاهش کلسترول خون می‌شود.